พนักงานใหม่

เธอมานั่งรอผมอยู่ที่ห้องรับแขก เพื่อรอสัมภาษณ์งาน

ผมลงจากรถที่จอดอยู่หน้าสำนักงาน เพิ่งกลับจากกินอาหารกลางวัน และรีบเดินเข้าไป

ตอนนั้นทราบแต่เพียงว่ามีคนมารอสัมภาษณ์

เธอถูกเรียกเข้ามาสัมภาษณ์ในตำแหน่งเลขาณุการส่วนตัว

ผมไม่เป็นอันสัมภาษณ์ ได้แต่มองตาเธอ และแสร้งเสคึยเรื่องต่างๆเรื่อยไป

ตาเธอสวยคม ลึกลับ และร้อนแรง ดูแล้วไฟในใจผมลุกโขน

ในที่สุด ผมรับเธอเข้าทำงาน

เราทำงานใกล้ขิดกัน เธอเข่วยผมเรื่องงานได้อย่างมาก

นับวัน เรายิ่งใกล้ขิดสนิทสนมกัน

บ่อยครั้งเธอนั่งรถไปกับผม

กระโปรงเธอเลิกสูงขึ้นโคนขา เห็นถุงน่องดน่ามอง

กลิ่นกายเธอ ภายในรถติดแอร์เย็น นั่งห่างกันแค่มือเอื้อมถึงได้

จิตใจผมปั่นป่วนทุกครั้ง

สำนึกแห่งผิด ขอบ ขั่วดี มันต่อสู้กันตลอดเวลา

วันนั้น เธอดูเศร้า และเข้ามายื่นจดหมายลาออก เมื่อทำงานได้ครบเดือน

ผมบอกกับคัวเองว่า ระยะเวลาแห่งการกดดันทางเพศให้ต้องอดกลั้นตลอดเวลาของผมที่คุกรุ่นมาเป็นเดือนคงสิ้นสุดลง

ผมรับปาก้เธอเรื่องการลาออก

เย็นวันนั้น ผมทำงานตามปกติ แต่อยู่จนดึก

เมื่อเสร็จงาน เดินออกจากห้อง ปรากฏว่าเธอกลับยังไม่ได้กลับบ้าน และนั่งเงียบอยู่ที่โต๊ะทำงาน

ผมบอกให้เธอกลับบ้าน แต่เธอกลับแสดงท่าทางอยากร้องไห้

เธอเริ่มพูดถึงความในใจว่า เธอหลงรักผม และแสดงท่าต้องการให้ผมกอด

ผมกอดเธฑอ และจากนั้น สิ่งต่างๆเกิดขึ้นรางเรือน

ด้วยท่ากอดในท่ายืน

เธอรูดตังลงนั่งคุกเข่า และควักของผมออกมาจากซิปกางเกงที่เธอเปิดออก

เธอจูบ ดูดดื่มตรงนั้นของผม และผมก็หลั่งออกในไม่ช้า

ความระทึก อดกลั้นทั้งหลายตลอดเดือนหนึ่งของผมพังทลายลงไปแล้ว รู้สึกโล่งไปหมด

ตาเธอยังคงเยิ้มอยู่เช่นนั้น

เธอบอกว่า ผมไม่คิดจะทำอะไรต่ออีกเหรอ ?

เท่านั้นเอง ของผมก็สู้อีกครั้งหนึ่ง

ผมจับเธอถลกกระโปรงขึ้น และโก้งโค้งลงบนโต๊ะทำงาน

แล้วเริ่มสอดใส่เธอจากด้านหลัง

การสอดใส่ กระเด้าดำเนินไประยะหนึ่ง ผมช้อนตัวเธอนอนเอนหลังบนโต๊ะทำงาน

และสอดใส่เธอจากด้านหน้าโดยที่มือทั้งสองของผมซ้อนขาเธอให้กงออกกว้าง

เราเสร็จกันที่ตรงนั้นเอง

เธอไม่เคยจากผมไปไหนอีก

เรามีอะไรกันทุกวันก่อนกลับบ้าน ไม่เว้นแม้แต่วันที่เธอมีประจำเดือน