ต่อครับ วันนี้วันเสาร์ ผมไม่ได้ไปบ้านครู เพราะจริง ๆ แล้ว ช่วงนี้ผมต้องมากินมานอนอยู่กับผู้กองหนุ่ม(คอยรับใช้หนะครับ) เพราะครูทรงพลเป็นทหารชั้นประทวน ไม่มีสิทธิ์ขอพลทหารไปคอยรับใช้ แต่ที่ผมต้องไปคอยรับใช้ครู ผมไปเพราะรักและศรัทธาในตัวครู และผู้กองหนุ่มก็เป็นเจ้านายที่ใจดี ไม่เข้มงวดกวดขัน อะไรที่ทำเองได้ก็ทำเอง (เช่นชักว่าว) ผมจึงมีโอกาสแว๊บไปบ้านครูบ้าง หลังจากอาบน้ำทำธุระเสร็จแล้ว ผมออกมานั่งคิดอะไรเพลิน ๆ อยู่ใต้ต้นไม้ต้นหนึ่ง แล้วสมองของผมก็สั่งการว่า วันนี้ผมจะเดินออกไปเล่นทางชายป่าทางทิศตะวันออกของค่ายพอสมองสั่งการเสร็จขาของผมก็พาผมเดินลัดเลาะไปเรื่อย ๆ จนพ้นเขตค่ายทหาร เวลาขณะนี้เที่ยงกว่า ๆ ผมรู้สึกว่าตัวเองได้เดินเข้าไปในเขตสวนของใครก็ไม่รู้ เห็นลงต้นไม้ไว้หลายชนิด ดูร่มรื่นดี คิดว่าเจ้าของคงจะมีไว้
พักผ่อนตากอากาศมากกว่าที่จะตั้งใจปลูกพืชอะไรอย่างเป็นล่ำเป็นสัน ผมเดินไปเรื่อย ๆ ยังไม่เจอใคร มองไปเห็นหน้าเห็นมี..จะเรียกว่าอะไรดี จะเรียกว่าบ้านก็ดูเล็กไป จะเรียกกระต๊อบก็ดูดีเกินไป เอาเป็นกระต๊อบไฮโซก็แล้วกัน ผมเดินไปจนใกล้จะถึงกระต๊อบ ถึงได้รู้ว่ามีคนอยู่ อุ๊ย ทำเสียวซะด้วย คือคนที่ผมเห็นพี่แกยืนตักน้ำจากโอ่งราดตัวอยู่กลางแจ้ง ได้การหละคงได้ดูอะไรดี ๆ ผมเดินเข้าไปจนถึงตัวเขา รู้สึกเขาตกใจเล็กน้อย เล็กน้อยจริง ๆ ผมยิ้มให้ เขาฉีกยิ้มกว้างต้อนรับด้วยไมตรีอันดี ผมเดินไปนั่งตรงขอนไม้ด้านหน้า มองมาเห็นเขาอาบน้ำอย่างถนัดตา ผมชวนเขาคุยไปเรื่อย ๆ สายตาก็สำรวจไปทั่วเรือนร่าง เขาก็อาบน้ำไปเรื่อย ๆ อย่างไม่เคอะเขิน จริง ๆ แล้วพี่แกก็ไม่ได้แก้ผ้าอาบน้ำหรอก ยังมีกางเกงในตัวจิ๋วปิดบังไว้อยู่ และอีกอย่างเขาคงเห็นเป็นผู้ชายด้วยกัน จึงไม่ได้แสดงอาการเขินอาย จากการที่เราคุยกันและเขาก็เป็นคนค่อนข้าเปิดเผย จึงได้รู้ว่า เขาชื่อ สะหวาด ตอนนี้อายุ 37 ปีอพยพมาจากประเทศลาวช่วงสงครามอินโดจีน และเข้ามาอยู่ประเทศไทยได้เจ็ดปีแล้ว พี่สะหวาดเล่าต่อไปอีกว่า เขาเคยเป็นทหารพอประเทศลาวแตก พวกที่เป็นทหารจะอยู่ลำบากกว่าคนทั่ว ๆ ต้องอยู่แบบหลบ ๆ ซ่อน ๆ ทั้ง ๆ ที่เป็นบ้านเมืองของตัวเองแท้
จึงตัดสินใจหนีไปตายเอาดาบหน้าและสิ่งที่เขาคิดว่าจะเป็นที่ที่ดีที่สุดก็คือประเทศไทยเขาจึงตัดสินใจหอบเมียและลูกชายหนึ่งคน เดินป่ามาเรื่อย ๆ และช่วงที่เขาสามคนพ่อ แม่ ลูก ต้องคำทางอยู่ในป่าเป็นเวลาประมาณ ปี เศษ ๆ จนภรรยาเขาต้องเสียชีวิตลงด้วยโรคไข้มาลาเรีย หลังจากฝังศพภรรยาไว้กลางป่าแล้ว เขากับลูกชายวัยเก้าขวบจึงออกเดินมาเรื่อย ๆ จนถึงเมืองไทย และได้มาเจอกับเจ้าของไร่แห่งนี้ ซึ่งก็คือพันตรีบุญสม รับราชการอยู่ที่ค่ายทหารที่ผมอยู่นั่นแหละ พี่สะหวาดเล่าต่อไปว่า ผู้พันเป็นคนใจด
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)
