วันนัดมาถึงนิวแต่งตัวที่คิดว่าสุดสวยที่สุดเพื่อไปพบ พี่เค้าในที่ทำงาน อ๋อก็กระโปรงชุดสีฟ้าอ่อนความยาวของกระโปรงปิดคลุมสะโพกอวบใหญ่ของนิวลงมา เพียงแค่ฟุตเดียวอ่ะคะ ที่ทำงานของพี่เค้าอยู่บนชั้น19บนอาคารเช่าสุดหรูริมฝั่งเจ้าพระยา
พี่ เค้านัดให้นิวไปพบในช่วงเวลาเย็นๆใกล้จะถึงเวลาที่เลิกงานกันแล้ว หลังจากที่นิวเข้าไปติดต่อกับพนักงานต้อนรับเรียบร้อยแล้ว เธอก็พา
นิวไป พบพี่เค้าที่เป็นท่านประธานหรือเจ้าของบริษัทผู้นั้นอ่ะคะ ทันทีที่นิวเข้าไปในห้องทำงานส่วนตัวขนาดใหญ่ นิวก็อดที่จะตื่นเต้นไม่ได้เมือแลเห็นว่าด้านหลังโต๊ะทำงานของพี่เค้าเป็น กระจกใสบานใหญ่ที่แลเห็นวิวแม่น้ำเจ้าพระยาอย่างสวยงาม
ตัวท่าน ประธานคนที่นิวต้องไปพบนั้น เป็นชายร่างสูงใหญ่แต่งตัวด้วยชุดสูทสีน้ำเงินเข้ม ใบหน้าคมเข้มกะอายุไม่ค่อยถูกนักหรอกค่ะ รู้แต่ว่าบนใบหน้าพี่เค้ามีไรหนวดดูน่าเกรงขามและน่ามองเป็นอย่างยิ่ง หลังจากที่นิวเจรจากะพี่เค้าในการขอให้บริษัทพี่เค้าลงโฆษณาในเวบ
บอร์ด กิจการของนิว พร้อมทั้งเสนอแผนงานต่างๆผ่านไปจวบจนกระทั่งนิวเพิ่งสังเกตว่าบรรยากาศหลัง กระจกบานใหญ่ที่แลเห็นแม่น้ำเจ้าพระยานั้นบัดนี้มืดสนิทแล้ว
พี่เค้า ชักชวนให้นิวอยู่ทานอาหารเย็นด้วยกันก่อนที่จะกลับ นิวเกรงใจพี่เค้ามากจนไม่กล้าที่จะปฎิเสธ ทีแรกนิวคิดว่าพี่เค้าจะพานิวลงไปชั้นล่างของตัวตึกที่นิวเห็นว่ามีห้องอา หารสไตล์อิตาลี่อยู่ แต่กลับเป็นว่าพี่เค้าโทรศัพท์ลงไปสั่งให้พนักงานขึ้นมาเสริฟถึงในห้องที่ทำ งาน ช่างหรูซะเหลือเกินนิวคิดในใจแต่มิกล้าพูดหรอกค่ะ
หลังจากที่นิ วทานสเต็คปลาแซลมอนพร้อมไวน์ขาวผ่าน ไปเรียบร้อยแล้ว พี่เค้าก็ยังชวนนิวพูดคุยพร้อมจิบไวน์ที่ยังเหลืออยู่ค่อนขวดกันต่อไป เรื่อยๆ ทำให้นิวทราบว่าพี่เค้านั้นเป็นพ่อม่าย มีลูกสาวสองคน อายุเพียงแค่50ต้นๆเท่านั้นเอง(ถ้าไม่บอกนิวยังคิดว่าน่าจะเพียง40กว่าๆอ่ะ คะ)
บทสนทนาของเราหลังจากที่ผ่านเรื่องงานไปเรียบร้อยแล้วก็กลายเป็น เรื่องส่วน ตัว บางคราวก็เป็นเรื่องชวนหัวที่ทำให... อ่านทั้งเรื่อง
