เปิดซิงเจ้าสำนักง่อไบ๊ ตอนแรก

ท่ามกลางสายหมอกและหิมะที่ปกคลุมเขาง่อไบ๊ ปรากฎเรือนร่างขาวสะอาดเดินออกมาช้าๆท่วงท่าราวนางเซียนลงมาจากสวรรค์ หิมะสุมพื้นดูขาวโพลน นางกลับเดินอย่างปกติไม่กินแรง นางคือ จิวจื้อเฮี้ยบ เจ้าสำนักง่อไบ๊รุ่นที่เจ็ด เป็นเจ้าสำนักตั้งแต่อายุเยาว์วัย จนบัดนี้ นางเป็นเจ้าสำนักมาห้าปี ปราบมือกระบี่ชั้นยอดของยุทธจักรไปสิบคน จนบัดนี้นางเพิ่งอายุ 18 ปี ผู้ที่เคยพบเห็นนางล้วนกล่าวว่า หากนางคืนสู่เพศฆราวาส ย่อมนับเป็นโฉมงามอันดับหนึ่งของบู๊ลิ้มแน่นอน ที่โคนต้นปังสูงใหญ่ อาฮุย สหายเก่าลี้คิมฮวง แต่ตอนนี้ทั่วยุทธจักรกลับรู้จักว่ามันเป็นจอมโจรขยี้บุปผาอาฮุยหมายตาจื้อเฮี้ยบมานานแล้ว พอรู้ว่านางจะลงจากเขา มันจึงมาดักซุ่มอยู่ จื้อเฮี้ยบเดินผ่านมันไปช้าๆ อาฮุยดูโฉมนางอย่างตะลึงลาน นางนับเป็นเทพธิดาในมวลมนุษย์จริงๆ ดวงตากลมโต เปล่งประกายเย็นชา วางตัวอยู่เหนือโลกีย์วิสัย ทรวงอกไม่ใหญ่โตนัก ทำให้นางดูปราดเปรียว ยิ่งขับเน้นความงามสง่า ผิวกายนางขาวละมุนดุจงาช้าง เปล่งประกายยองใยราวผิวทารก พื้นหิมะที่ขาวสะอาด ผิวกายนางยังขาวสะอาดกว่า เจิดจ้ากว่า ท่าทางเดินของนางแม้นุ่มนวลแต่ก็แฝงความแข็งแรง อาฮุยมองสองขาของนาง จินตนาการถึงยามร่วมรักสองขานั้นคงกระหวัดรัดมันจนแทบตาย อาฮุยคำราม กระโดดสูง ชักกระบี่ออก พุ่งเข้าใส่จื้อเฮี้ยบ จื้อเฮี้ยบมิเสียทีเป็นชนชั้นเจ้าสำนัก ปฏิกริยารวดเร็วว่องไว หันกลับมายกฝักกระบี่ปะทะกระโดดลอยถอยหลังไป อาฮุยโดดติดตาม ใช้ออกด้วยท่ามังกรพัวพัน มิให้จื้อเฮี้ยบตั้งตัวติด จื้อเฮี้ยบใช้ฝักกระบี่ต่อต้าน อาฮุยใช้เท้าเตะหิมะใส่หน้านาง จื้อเฮี้ยบสะบัดหน้าหลบอาฮุยซัดอาวุธลับใส่ จื้อเฮี้ยบตวาดเสียงเจื้อยแจ้ว ชักกระบี่ออกฟันอาวุธลับ มิคาด อาวุธลับกลับแตกตัวเป็นกลุ่มควัน คลุมหน้านาง หากเป็นคนอื่น ยาสลบนี้จะทำให้สลบทันที แต่จื้อเฮี้ยบมีพลังลมปราณสูงส่ง ดังนั้นจึงแค่มึนชาลงเล็กน้อย อาฮุยรีบฉวยโอกาส จู่โจมอีกสิบกระบี่ จิวจื้อเฮี้ยบถอยร่นมือไม้ปั่นป่วน คมกระบี่อาฮุยกรีดชุดขาวของจื้อเฮี้ยบขาดเป็นทาง เห็นเนื้อขาวในร่มผ้าของนาง จื้อเฮี้ยบอับอายจนหน้าแดงฉาน เพลงกระบี่ยิ่งหละหลวม เพราะนางมัวแต่ปกปิดเรือนร่างตัวเอง อาฮุยมุ่งจู่โจมที่ตรงนั้นของนาง ผ้ากางเกงขาดกระจุย เห็นโคนขาขาวผ่องรำไร อาฮุยตาลุกวาว เสียสมาธิ กลับโดนจื้อเฮี้ยบเตะใส่ขาหนึ่ง อาฮุยพลันกอดขานางไว้ มือล้วงผ่านผ้าที่ขาดเข้าลูบไล้ต้นขานาง จื้อเฮี้ยบสะท้านวูบ บิดกายหลบ ฟาดใส่มันหนึ่งฝ่ามือ อาฮุยหงายตัวหลบเลี่ยง ลงมือจี้สะกัดจุด ร่างจื้อเฮี้ยบอ่อนระทวยลงทันที “เจ้ามารต่ำช้า ปล่อยข้าเดี๋ยวนี้นะ” “ขออภัยเจ้าสำนัก ข้ามิอาจปฏิบัติตาม ต้องเสียคารวะแล้ว” อาฮุยสะบัดปลายกระบี่ แต่ละกระบี่ล้วนกรีดเพียงเสื้อ มิกระทบถูกผิวนางเลยเสื้อขาวของนางก็ขาดว