คืนนั้นพี่แก้วมาพร้อมกับข่าวร้ายอีกตามเคย “นายตั้มเป็นไข้รุนแรงมาก จนคนที่นั่นต้องส่งไปรักษาที่โรงพยาบาลข้างนอก แต่รุ้งไม่ต้องห่วงนะตอนนี้เค้ากลับมาแล้ว กำลังนอนพักฟื้นอยู่ในห้องพยาบาล”
ดิฉันนั่งฟังเงียบๆ ไม่มีการโวยวายเหมือนทุกครั้ง หากในใจตอนนี้มันทั้งท้อแท้และสิ้นหวัง ...... เช้าวันถัดมา พอประตูห้องเปิดออก พี่แก้วก็เดินเข้ามาดิฉันอยากซบลงร้องไห้กับอ้อมแขนของเธอ แต่ใน
ท่ามกลางความสิ้นหวังทั้งปวง ดิฉันได้แต่ข่มกลั้นตัวเองไม่ให้แสดงท่าทีอ่อนแอออกมา “เป็นไงบ้าง รุ้ง” เธอถาม ดิฉันขดตัวแน่นบนเตียง ยกมือกุมหัว “รุ้งต้องลุกขึ้นมานะ รุ้งจะได้พบกับคณะแพทย์วันนี้”
เธอดึงตัวดิฉันขึ้นมาอย่างอ่อนโยน แต่ก็มั่นคง พี่แก้วพาดิฉันไปยังก๊อกฝักบัว สบู่เหลวถูกฉีดเข้ามาที่ตัวและผม ดิฉันเงยหน้าปล่อยให้น้ำพ่นลงบนใบหน้า ดิฉันรีบล้างฟองสบู่อย่างรวดเร็ว พอฝักบัวปิดดิฉัน
ก็คว้าผ้าเช็ดตัวผืนเล็กที่ได้รับ ถูไปทั่วตัว และนวดผมอย่างกระฉับกระเฉง น้ำให้ชีวิตชีวากับดิฉันอย่างประหลาด ดิฉันถูกพากลับไปที่ห้องทั้งๆยังเปลือยอยู่ จากนั้นหลังอาหารเช้าดิฉันก็ถูกพาเข้าไปในห้องโถง
ดิฉันได้รับแจกเสื้อคลุมตัวใหญ่และรองเท้าผ้าคู่หนึ่ง สุรีพร พยาบาลคู่กัดคนเดิมเดินมาบอกกับดิฉัน “เอาละฟังนะ คุณจะต้องไปพบคณะแพทย์วันนี้ อย่าก่อเรื่องเดือดร้อนอีกล่ะ” เธอพาดิฉันออกไปตามทาง
เดินที่ไม่คุ้น ดิฉันพยายามใช้นิ้วหวีผมแทนหวี แต่มันยุ่งกระเซิงจนแกะไม่ออก การตรวจร่างกาย ถูกทำอย่างขอไปทีในที่โล่งๆ ดิฉันถูกเปลื้องผ้าจนเปลือยเปล่าอีกครั้งและนอนอยู่บนเตียง หมอถ่างขาดิฉัน
ออกและแหย่เครื่องมือเข้าไปตรวจ หน้าอกถูกบีบและเจาะท้องเอาเลือดไปตรวจ จากนั้นก็ถูกเรียกตัวไปพบคณะแพทย์ ดิฉันเดิน ส่ายอาดๆเข้าไป มีคนนั่งอยู่สี่คน คนหัวโต๊ะที่เป็นประธานหมุนปากกาเล่น
ขณะที่ดิฉันจ้องตาเขา “นั่งลง” เขาสั่ง “ฉันยืนดีกว่า” “คุณควรทำตามคำสั่งผม นั่งลง” ดิฉันนั่งลงตามที่เขาสั่ง “ผมหมอ พิทยา นั่น หมอวรัญ หมอพรเทพ และสุดท้ายหมอธีระ เอาละคุณแนะนำตัวเองได้”
“ดิฉัน คำแก้ว ชอบดี” “พอกันที” หมอวรัญขัดจังหวะ “เรารู้นะว่าคุณเป็นใคร” “แล้วจะมาถามหาหอกอะไรวะ” ดิฉันตะคอกกลับ “ฉันไม่เห็นสนว่าพวกแกจะเป็นใคร และพวกแกก็รู้อยู่แล้วว่าฉันเป็นใคร
ยังจะเสือกทำโง่ๆให้แนะนำตัวหาอะไรล่ะ” “คุณคือ ปรารถนา อิสรศักดิ์” “แล้วไง” “ทำไมคุณไม่ยอมบอกชื่อตัวเองล่ะ” “แล้วมันเกี่ยวอะไรกับแกด้วยวะ” การสัมภาษณ์เป็นไปอย่างทุลักทุเล เพราะดิฉัน
คอยก่อกวนตลอด ความเครียดที่ดิฉันได้รับมาตั้งแต่วันแรก ทั้งจากผู้คุม และพัสดี ตลอดจนข่าวร้ายของตั้ม ทำให้ดิฉันถึงจุดระเบิดในตอน
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนถึงจะเขียนข้อคิดเห็นได้
Login และแสดงความคิดเห็น
ล็อกอินอย่างปลอดภัยด้วยบัญชี Google ของคุณ เพื่ออ่าน ถงยางอนามยและยาคมกาเนด เรื่องราวเซ็กส์ 3 เรื่องฟรีทุกวัน พร้อมทั้งเพลิดเพลินกับโฆษณาหาคู่ล่าสุดของ ถงยางอนามยและยาคมกาเนด
Google Loginรับสิทธิ์เข้าถึง ถงยางอนามยและยาคมกาเนด & มาตาลดา เรื่องราวเซ็กส์ไม่จำกัดเป็นเวลา 7 วันฟรี จากนั้นเพียง 49 บาทต่อสัปดาห์
สมัครสมาชิกฟรีรับสมาชิกฟรี 30 วัน เขียนเรื่องราวเซ็กส์ของคุณเอง และกลายเป็นนักเขียนพร้อมสิทธิพิเศษที่แท้จริงและพิเศษสุด
เป็นนักเขียนตอนนี้