คุณเยาวมาลย์

เมื่อวันก่อนผมต้องไปประชุมกันหน่วยอื่น ๆ ในเรื่องโครงการที่ต้องทำร่วมกันน่ะครับ วันนั้นช่วงเช้าก็นั่งทำงานสลับกับอ่านเอกสารที่เตรียมจะไปประชุม อ่านแล้วก็ยังงง ๆ อยู่ว่ามันจะอะไรกันหนักหนา เรื่องออกจะวุ่นวายมาก ๆ ทั้ง ๆ ที่ไม่น่าจะวุ่นวายเท่าไหร่ แต่ก็เขาเชิญมาเราก็เตรียมตัวไป ไอ้ครั้นจะไปอย่างมือเปล่าก็ไม่ค่อยดี ก็เลยเตรียมเอกสารของผมไว้เป็นปึก พอกินข้าวกลางวันเสร็จก็ตบท้ายด้วยกาแฟก่อนออกเดินทาง ก็ขับรถไปที่ที่เขาจัดประชุมแหละครับตอนที่จะเลี้ยวเข้าไปนั่นแหละครับมีรถเก๋งอีกคันหนึ่งเลี้ยวขวับแซงเข้าประตู ไม่รู้จะรีบร้อนไปไหนกัน ผมเองก็ขับกำลังจะเข้าอยู่แล้วก็ต้องเบรคกันตัวโก่ง บีบแตรใส่ไปทีหนึ่ง คนขับก็หันมามองแล้วขับเข้าไปหน้าตาเฉย ผู้หญิงก็อย่างงี้แหละครับ อันที่จริงก็ไม่ใช่มีแต่ผู้หญิงนะครับที่ขับรถแบบนี้ มีทั่วไปแหละครับ ยิ่งขับรถแพงยิ่งมารยาทต่ำเยอะแยะ ผมก็แล้วไปแล้วนะครับเลยขับเข้าไปวน ๆ หาที่จอดจนได้แล้วก็ถามทางเขาไปเรื่อย ๆ จนถึงห้องประชุม เข้าไปนั่งแล้วก็เอาเอกสารอะไรต่อมิอะไรขึ้นมาเตรียม เจ้าหน้าที่เขาก็เดินกันให้ขวักไขว่ดูวุ่นวายดี แต่ไม่เห็นจะมีงานอะไรเท่าไร ก็ดึงเก้าอี้ จัดป้ายชื่อ จัดไมโครโฟนอะไรกันอยู่นั่น จนจะถึงเวลาประชุมถึงได้เอาเอกสารประกอบการประชุมที่เขาเตรียมไว้มาแจก ผมก็นั่งอ่านไปเรื่อย ๆ พอจะกระจ่างขึ้นบ้าง พอประธานการประชุมเข้ามาถึงได้เห็นว่าเป็นคนที่ขับปาดผมเข้ามานี่เอง ชื่อเยาวมาลย์ อายุคงราว ๆ 50 ถึงมาเป็นประธานการประชุมขนาดนี้ได้ แต่หน้าตายังไม่ได้แก่อะไรออกจะสวยคม การประชุมก็ไปเรื่อย ๆ ผมก็ถามเป็นระยะตรงไอ้ที่ผมสงสัย คุณประธานเธอก็ตอบ จนพักหลัง ๆ ผมถามไปเธอทำท่าทางหงุดหงิด คงคิดว่าไอ้หมอนี่มันขี้สงสัยเสียจริง ๆ อันที่จริงผมว่าเธอเตรียมมาพอสมควรแต่พอผมถามเข้าเธอก็ต้องหยุดอะไรอย่างนี้ เรียกว่าขัดจังหวะกระมังครับ พอสักบ่าย ๆ ผมถาม ๆ เข้าเธอก็เลย "ถ้าคุณมีข้อสงสัยอีกก็เดี๋ยวถามหลังการประชุมก็ได้นะคะ มันจะเสียเวลาที่ประชุม" เธอพูดเสียงเครียด ๆ เหมือนผมถามเรื่องไม่เป็นเรื่อง อย่างนี้สวยเลยครับ "ถ้าไม่ให้ถามก็บอกได้ครับว่าให้นั่งฟัง แต่ที่ผมถามเพราะว่าหนังสือเชิญประชุมมีแค่เชิญอย่างเดียว ไม่มีรายหยาบอะไรให้ผมทำความเข้าใจก่อนมาประชุมเลย แล้วเอกสารประกอบการประชุมนี่ก็แจกก่อนประธานเข้าห้องมาแค่สามนาที เอกสาร 32 หน้า 3 นาทีนี่ ผมอ่านไม่ทันหรอกครับ แต่ถ้าประธานจะเอาอย่างนั้นเดี๋ยวเลิกประชุมแล้วผมจะขอพบก็ได้นะครับ" ผมใส่ยาวเหยียดแล้วนั่ง ต่อจากนั้นผมก็ไม่ถามแล้วครับ จดอย่างเดียวทั้งที่เธออธิบายและข้อสงสัยต่าง ๆ ด้วย แต่ผมไม่ถามคนอื่นก็ถามกันประปรายเล่นเอากว่าจะจบก็เกือบ ๆ ห้าโมงเย็น พอเลิกประชุมผมก็รวบรวมข้าวของเก็บเข้ากระเป๋าแล้วเดินตามเธอไป จน