คิดอยู่ว่าเขียนมาดีมั้ยน้า...เพราะกลัวจะกลายเป็นเอามะพร้าวห้าวมาขายสวน ขอให้คิดว่าเป็นการแรกเปลี่ยนประสพการณ์ เป็นเรื่องที่เกิดขึ้นสมัยเรียนที่ ม.รามคำแหง ตอนนั้นเราก็มุ่งแต่เรียนไม่ได้สนใจสาวๆเท่าไหร่หรอก เพราะว่าสมองของเราไม่ค่อยดี ดีแต่กระบอง เราได้รู้จักสาวคนหนึ่งชื่ออุ๋ม รู้จักกันเพราะอุ๋มเวลามาเรียนมักจะหาที่นั่งไม่ค่อยได้เพราะคนมักจะมาจองไว้ก่อน อุ๋มต้องยืนเรียนในบางครั้ง เราเห็นอยู่หลายครั้งเราจึงออกปากช่วยจองที่นั่งให้ หลังจากนั้นเราก็รู้จักกัน ไปเรียนก็เรียนด้วยกัน เพราะว่าเราลงคณะเดียวกัน เวลาวันหยุดเราก็เที่ยวเดินห้างด้วยกัน พอใกล้จะปิดเทอม อุ๋มก็ชวนเราลงไปเที่ยวบ้านที่ปักษ์ใต้ ลืมไปเราชื่อ ชาย
"ชาย ปิดเทอมนี้ไปเที่ยวบ้านอุ๋มมั้ย"
"ไปได้เหรอ แล้วที่บ้านไม่ว่าเหรอเราเป็น..เอ่อ...ผู้ชายนะ"
"แหม๋ นึกว่าเรื่องอะไรที่แท้ก็เรื่องนี้ บ้านอุ๋มนะถึงจะอยู่ต่างจังหวัดแต่ก็หัวทันสมัยนะ"
"แล้วจะไปยังไงละอุ๋ม"
"ไปรถไฟก็แล้วกันสะดวกดี เวลาเดินทางได้ดูวิวไปด้วย อุ๋มนั่งรถไฟกลับบ้านทุกครั้ง เราจองตั๋วให้ชาย ก็แล้วกันตกลงนะ"
"ตกลง เรายังไงก็ได้"
พอถึงวันเดินทางเราก็นัดเจอที่หัวลำโพง เราไปถึงก่อนเราจึงเป็นฝ่ายรอ แต่ไม่นานก็ได้ยินเสียงเรียกมาแต่ไกล
"รอนานรึเปล่าชาย รถมันติด อุ๋มกลัวจะตกรถไฟเหมือนกัน"
"ไม่หรอกเราก็พึ่งจะมาถึงเหมือนกัน อุ๋มขึ้นรถไปก่อนนะ เราจะไปซื้อของหน่อย อุ๋มจะเอาอะไรรึเปล่า"
"อะไรก็ได้ อ้อช่วยซื้อนิตยสารให้ด้วย ไว้อ่านแก้เว็งบนรถไฟ"
เราก็รีบไป และก็ไม่ลืมที่จะซื้อนิตยสารตามที่อุ๋มสั่งไว้
เราก็ไม่รู้ว่าอุ๋มอ่านนิตยสารแบบใหนเราก็เลยซื้อหนังซื้อแฟชั่นและหนังซื้อหน้าปกมีรูปดาราญี่ปุ่นอีกเล่ม แล้วก็รีบไปขึ้นรถไฟ พอขึ้นไปรถไฟก็ได้เวลาออกพอดี เราก็เอาขนมพวกขบเคี้ยวมากิน อุ๋มก็กินด้วย คุยไปด้วย สักครู่ใหญ่ เราก็เอานิตยสารขึ้นมาอ่าน อุ๋มก็เอานิตยสารแฟชั่นขึ้นมาอ่าน ต่อมาอุ๋มก็เอาเล่มที่หน้าปกมีดาราญี่ปุ่นขึ้นมาอ่าน อ่านไปได้พัก เราสังเกตุเห็นหน้าของอุ๋มเริ่มแดงระเรื่อ เราก็เลยถามอุ๋ม
"อุ๋ม อุ๋ม"
อุ๋มเหมือนไม่ได้ยินที่เราเรียก เราต้องเรียกซ้ำอีกครั้ง อุ๋มสะดุ้งเหมือนตื่นจากภวังค์
"มะ..มะ.มีอะไรเหรอชาย"
"เป็นอะไรรึเปล่าหน้าแดงเชียว ไม่สบายรึเปล่า"
"ไม่มีอะไร อุ๋มคงจะโดนแดดก็เลยหน้าแดง"
เราก็ไม่สนใจอะไรอีก
แต่ซักพักก็รู้สึกเหมือนว่าอุ๋มขยับขาสองข้างไปมาเหมือนกับจะให้ขาทั้งสองเสียดสีกับส่วนที่อยู่ระหว่างขา หน้าก็แดงขึ้นเรื่อย ส่วนมือก็จับนิตยสาร ดวงตาที่อ่านนิตยสาร ก็เหมือนคนตกอยู่ในภวังค์และฉ่ำเยิ้ม ถ
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนถึงจะเขียนข้อคิดเห็นได้
Login และแสดงความคิดเห็น
ล็อกอินอย่างปลอดภัยด้วยบัญชี Google ของคุณ เพื่ออ่าน ขอหามและตณหาตองหาม เรื่องราวเซ็กส์ 3 เรื่องฟรีทุกวัน พร้อมทั้งเพลิดเพลินกับโฆษณาหาคู่ล่าสุดของ ขอหามและตณหาตองหาม
Google Loginรับสิทธิ์เข้าถึง ขอหามและตณหาตองหาม & มาตาลดา เรื่องราวเซ็กส์ไม่จำกัดเป็นเวลา 7 วันฟรี จากนั้นเพียง 49 บาทต่อสัปดาห์
สมัครสมาชิกฟรีรับสมาชิกฟรี 30 วัน เขียนเรื่องราวเซ็กส์ของคุณเอง และกลายเป็นนักเขียนพร้อมสิทธิพิเศษที่แท้จริงและพิเศษสุด
เป็นนักเขียนตอนนี้