แฟนโดนสิบล้อรุม

แม้จะเป็นเด็กต่างจังหวัดแต่ฐานะทางบ้านของผม ก็ค่อนข้างดีจนพ่อแม่ซื้อคอนโดฯไว้ให้ผมได้พักในตอนที่เรียน นิสัยที่ชอบผจญภัยรักอิสระและการเดินทางทำให้ผมท่องเที่ยวไปเรื่อยๆไปจนทั่วประเทศแล้วมั๊ง จนผมขึ้นปีสองก็พบรักกับ โบว์สาวน้อยลูกคนเล็กของตระกูลมีชื่อเธอหลงใหลในเอกลักษณ์ของการท่องเที่ยวและผจญภัยของผม ทำให้เธอตามผมติดต้อยๆ แทบจะมาอยู่กับผมที่ห้องด้วยเลย สาวน้อยของเธอ ก็ช่างน่ารักน่าถนุถนอม ขาวใสสมวัยตากลมโตหน้ามนรูปไข่ริมฝีปากอวบอิ่มแดงน่าดูดชะมัดที่ผมไม่เคยลืมหน้าอกที่อวบใหญ่เอวคอดสะโพกผายกลมกลึง โหนกโนนนูนอูมเป็นพลูไม่หนี ทุเรียนราคาแพงที่เพียรพยายามคาบงับไอ้ก้านยาวของผมไม่รู้เบื่อ อุยไรเบาบางยังกับเส้นไหมชั้นดี ชั้นดี…ใช่เธอเป็นผู้หญิงในตระกูลดีมีเกียรติ โบว์ยอมตายถวายชีวิตกับผม ขึ้นเหนือล่องใต้ตะวันออกตะวันตกเธอลุยไปกับผม แรกเริ่มผมเที่ยวเป็นกลุ่มเฮ้วกันไป ค่ำไหนนอนนั่น จนโบว์เข้ามาผมก็ต้องแยกออกจากเพื่อน ไม่ว่ารถผมรถเธอเราทั้งขึ้นทั้งล่อง กันสองคนด้วยความสุข แม้เบาะรถเราจะเขรอะไปด้วยรอยแห่งความสุขไปบ้างแต่มันก็ยิ่งกระตุ้นให้เราเริ่มกันอีกเรื่อยๆไม่รู้เบื่อ ใช่โบว์เป็นผู้หญิงไฟแรงสูง

แตะๆก็ติด แม้เธอจะเฉอะแฉะอยู่กับคราบความรักอีกหลายชั่วโมงบนรถของเรา ผมก็ชอบที่ซ้ำรอยความชื้นแฉะได้อีกเรื่อยๆ หมดประโยชน์ที่จะแวะพักเพราะเธอต้องโดนผมทำให้แฉะเยิ้มอยู่ตลอด โบว์ยิ้มหน้าใสเธอชอบ…เธอจึงชอบใส่กระโปรงไปเที่ยวทิปใหม่ที่โบว์ไม่ค่อยอยากไปด้วยแต่ทนลูกอ้อนและอุดมการณ์การท่องไปอย่างอิสระของผมไม่ได้เธอจึงต้องยอม เป็นทิปที่ผมต้องจดจำไปตลอดชีวิต ทิปนี้ไม่มีรถนั่นคือสิ่งที่ผมบอกโบว์ เราเริ่มออกเดินทางกันตอนบ่าย เป้สองเต็นท์หนึ่งความแฉะเยิ้มและโบว์ใส่กระโปรง ”ไอ้บ้า” นั่นเป็นคำพูดบ่นผม ก่อนออกจากห้องพักตอนที่ผมกอดเอวเธอไว้ติดก้นงอนเปลือยเปล่าปล่อยให้ไอ้ก้านยาวของผมโดนพลูทุเรียนหนีบรีดความแฉะเยิ้มสู่ภายในและเดินทำหน้างอนใส่ผมอย่างมีความสุข ก่อนออกจากห้องพักสุดปลายทางที่รถเมล์จะไปถึงบนถนนเส้นเมนนั่นคือจุดเริ่มต้นของเราพร้อมกับความท้าทาย สี่ทุ่มกว่ากับร้านอาหารริมทางที่ผมไม่คุ้นเคยรถขนส่งการเกษตร ขนาดเล็กคันที่สามที่เราอาศัยมา จอดดื่มกินและแยกกับเรา ผมพาโบว์เข้าไปหาอะไรดื่มกินเช่นกันในร้านโบว์กลายเป็นสิ่งเดียวที่ถูกมองมากที่สุดเมื่อเราเดินเข้าไปจนเริ่มอึดอัด ผมได้เบียร์และอาหารออกมายืมโบกรถคันต่อไป เกือบเที่ยงคืนก็ยังไม่มีรถคันไหนรับเราโดยสารไปด้วยความเหนื่อยความเบื่อเริ่มมีมากขึ้น เบียร์หมด เราเริ่มท้อ…ผมเดินกลับเข้าไป ซื้อเบียร์พร้อมกับถามเรื่องที่พักเผื่อว่าเราไปต่อไม่ได้ ผมมองออกมาที่โบว์ที่กำลังยืนคุยอยู่กับคนในรถบรรทุกคันยาวชี้มือมาที่ผมแล้วกวักมือเรียกย