ผมกับทอม

ย้อนกลับไปเมื่อคืนแรกที่ผมกับพี่ทรายมีอะไรกันอยู่นั้น ผมเหลือบไปเห็นแสงอะไรแว๊บๆแถวหน้าต่างตรงข้างบ้าน แต่ผมก็ไม่ได้เอะใจอะไร คิดว่าเป็นแสงสะท้อนจากอะไรซักอย่าง ผมก็เลยยังคงเย่อกับพี่ทรายต่ออย่างเมามันส์

วันรุ่งขึ้น เป็นวันที่พี่ทรายออกไปทำงานนอกบ้านแต่เช้า แต่ผมหยุดอยู่กับบ้านเนื่องจากมหาลัยแถวโรงเรียนผมมีพิธีรับปริญญา โรงเรียนเลยให้หยุดเรียนหนึ่งวัน วันนี้ตอนประมาณสายๆ ผมออกไปหน้าประตูบ้านเพื่อไขตู้จดหมายเอาหนังสือพิมพ์มาอ่านเหมือนเช่นเคย แต่คราวนี้พิเศษหน่อย ตรงที่มีจดหมายหย่อนลงมาด้วย แถมไม่จ่าหน้าซองติดแสตมป์ใดๆเลย

"จดหมายอะไรหว่า?" ผมหยิบจดหมายซองนั้นเปิดดูโดยทันที ข้างในมีรูปอยู่ประมาณ3-4รูป และภาพที่ผมเห็นก็คือ ภาพถ่ายที่ผมกับพี่ทรายกับลังเย็ดกันด้วยท่าต่างๆ ทั้งท่าอมควย ท่าหมาเย็ด ท่าสะภาพโค้ง ฯลฯ ผมงงมากๆ รูปนี้ถ่ายมาได้ยังไง จนผมนึกขึ้นมาได้ว่า ไอ้แสงแว่บๆข้างหน้าต่างนี่เป็นแสงแฟตชแน่ๆ

ไม่น่าลืมปิดม่านเล้ย..ให้ตายสิ ผมมองหาบ้านตัวการที่บังอาจถ่ายรูปกิจกามของผม หันไปหันมา ก็ไปเจอกับเด็กผู้หญิงคนหนึ่ง ใส่เสื้อแขนสั้นขาสั้น ผมยาว ออกทอมๆ ผมเห็นแค่แว่บแรกก็รู้เลยว่านั่นคือยัยโมจิ จอมบ้าพลังผู้เรียนอยู่โรงเรียนเดียวกันและอยู่ข้างบ้านผมอีกด้วยยังไม่ทัน ที่ผมจะถามอะไร ยัยโมจิก็โพล่งขึ้นมาอย่างสะใจ "เป็นไงล่ะ?แซม ฝีมือถ่ายของชั้นเยี่ยมไปเลยใช่มะ?"

"ยัยบ้า!!" ผมตะโกนด้วยความโมโห "มาแอบถ่ายของชั้นทำไมวะ? น่าเกลียดสุดๆ ถ้าพี่ชั้นมาเห็นเข้าจะทำยังไง?"

" แล้วแกไปทำบ้าอะไรกับพี่แกทำไมล่ะวะ?" โมจิยังเซ้าซี้ถามผมอีก ผมเลยพูดปัดรำคาญไป "ชั้นจะทำอะไรก็เรื่องของชั้นน่ะ มันเรื่องอะไรของเธอด้วย"

"เรื่องของชั้นแน่นอน เพราะชั้นเห็นแกชักว่าวอยู่หน้าทีวีมาหลายเดือนแล้วว่ะ" โมจิยืนเท้าสะเอวพูดอย่างมั่นใจ จนทำให้ผมใจหายอย่างมากอีนี่มันแอบดูชั้นชักว่าวด้วยเหรอวะเนี่ย?

"ล...แล้วไงล่ะ ก็ชั้นเป็นผู้ชายนี่...ชั้นก็ต้องมีอารมณ์เงี่ยนเป็นบางครั้งบางคราวอยู่แล้ว..." ผมพูดแก้ตัวน้ำขุ่นๆ

" บางครั้งของแกเนี่ยนะ ชักทุกวัน เว้นวันหยุดเสาร์อาทิตย์" นั่นไง ว่าแล้วอีโมจิต้องย้อนแบบนี้แน่ๆ หลังจากนั้น โมจิก็เข้ามาตบไหล่เหมือนอย่างกับว่าเป็นเพื่อนสนิท พร้อมกับพุดว่า "ว่าไง อยากได้รูปที่ชั้นถ่ายไว้มั้ยล่ะ"

"เออเด่ะ!! มึงเอามานี่เดี๋ยวนี้เลยนะ"

"ถ้างั้น นายต้องทำตามที่ชั้นบอก..."

"ไรวะ?" ผมถาม นึกเอาไว้แล้วไม่มีผิดว่าต้องมาในรูปแบบแบล็คเมล์แน่ๆ

"นายต้องพาเราไปที่ห้องของนายซะดีๆ"

"ถ้าไม่พาไปล่ะ?" ผมถามแบบหยั่งเชิง ซึ่งเข้าทางโมจิเลย เธอยิ้มและก็พูดกระซิบที่ข้างหูว่า

"รูปพวกนั้นจะไปอยู่ในอินเตอร์เน็