ป้าข้างบ้าน

"คุณกมล ป้าขอโทษ อย่าบอกตำรวจเลยนะคะ ป้าขอโทษ...ฮือ............. "

ป้าสมนั่งอยู่ต่อหน้าผม ที่โต๊ะทำงาน ด้านนอกมีเพียงแต่รปภ.สองคนเดินตรวจตราอยู่ภายนอก วันนี้วันเสาร์บริษัทหยุดงาน แต่มีแม่บ้านที่เป็นเวณ จะต้องมาดูแลความเรียบร้อย ปรกติแม่บ้านมีสามคน ป้าสมเป็นคนมาใหม่แกทำงานที่นี่ได้เพียงสองเดือน ตอนแกเข้ามาก็เริ่มมีปัญหาเงินหายเล็กๆน้อย คนที่อ๊อฟฟิตบ่นกัน แต่ก็เพียงเงิน50บาท100นึง แต่ก็หายไปจากเก๊ะทำงาน วันนี้ผมมาเอาของ โต๊ะทำงานผมอยู่ด้านในโกดัง มีอ๊อฟฟิตต่างหากจากด้านนอก เผอิญผมเดินเข้ามาข้างใน เห็นป้าสมกำลังก้มๆเงยๆที่โต๊ะผม ผมค่อยๆย่องเข้าไปเห็นแกกำลังหยิบเงินในเก๊ะผมอยู่ ผมขู่แกว่าตอนนี้มีคนเขาสงสัยกันมาก ว่ามีคนโขมยเงิน ตอนนี้ผมก็รู้แล้วว่าเป็นป้าสมนั่นเอง แกก็ร้องไห้ร้องห่มๆไม่ให้ผมเอาเรื่อง ผมขู่แกว่า ทำแบบนี้เป็นคดีอาญา ติดคุก แกก็ยิ่งร้องไห้ บอกว่าถ้าแกติดคุก ลูกสาวคนเล็กยังเรียนไม่จบ เดือดร้อนมาก ผมเองตอนป้าสมเข้ามาทำงาน

ผมไม่เคยได้สนใจแกนอกจากแอบดูนมแกเท่านั้น นมแกใหญ่มาก เรียกได้ว่าใหญ่กว่าใครในบริษัททั้งหมด จนมีเรื่องไงนหาย ผมก็นึกถึงแกก่อนเพราะว่าแกจะมาทำวันเสาร์เพราะเป็นคนเข้ามาทีหลัง ป้าสมอายุเกือบๆ50แล้ว ผิวขาวใส่แว่น ค่อนข้างจะอวบสักหน่อย ป้าสมนั่งหน้าสลดที่ด้านหน้าผม ผมขู่จนแกกลัวลนลานยกมือไหว้ ว่าจะเอาแกเข้าคุก และถ้าผมบอกเรื่องนี้กับคนอื่น ป้าก็จะยิ่งโดนหนักเพราะเจ้าทุกหลายคน ผมเองนึกอะไรได้อย่างนึง

"ป้าสม ผมมีอะไรอย่างนึง ให้ป้าตัดสินใจดู ว่าป้าจะยอมทำอย่างที่ผมบอกไม๊ ถ้าป้าสมยอม ผมก้จะปิดเรื่องนี้ไว้เป็นความลับ แล้วแต่ป้านะ ผมไม่ว่าอะไร "

"คุณกมลจะให้ป้าทำอะไรคะ บอกมา ขออย่างเดียวอย่าบอกเจ้านาย บอกตำรวจ"

"ป้าแน่ใจนะ ถ้าผมบอกป้า ถ้าป้าไม่ทำผมก็คงต้องบอกเจ้านายก่อน"

"โธ่คุณกมล จะให้ป้าทำอะไรป้ายอมทั้งนั้น.............."

ผมเองพอมาถึงตรงนี้กลับเป็นฝ่ายพูดไม่ออก สิ่งที่คิดไว้เมื่อกี้ติดอยู่ที่คอ จนผมต้องรวบรวมสติแล้วค่อยบอกกับแกอีกที

"ป้าสม......ผม....ขอมีอะไรกับป้าได้ไม๊..........."

"ว้ายอกอีแป้นจะแตก......คุณกมลทำไม.................."

"ผมบอกแล้วว่าแล้วแต่ป้าสมนะ..ถ้าป้ายอมผมก็จะปิดเรื่องที่ป้าโขมยเงินคนอื่นไม่พูดถึงมันอีก หรือไม่ยังงั้นป้าก็อาจจะติดคุก"

" โธ่คุณกมล ทำไมคิดอะไรแผลงๆอย่างนี้ละคะ ป้ามีลูกมีผัวแล้ว ถึงป้าจะเลิกกับผัวมาสิบกว่าปี แต่ป้าก็ยังไม่...........เอ่อป้ายัง........"

ผมลุกขึ้นมาเดินไปข้างๆแก ชวนแกเข้าไปคุยที่ห้องประชุมเล็กด้านใน เพราะในนั้นไม่มีใครเข้ามาได้ เพราะต้องผ่านห้องที่ล๊อกประตูอีกสองห้อง รปภไม่เข้ามายุ่มย่ามแน่นอน ผมให้แก