วันที่ 30 ธันวาคม 2547 เวลา 2200น. วันส่งท้ายปีใหม่
ณ ตึกหรูหรากลางถนนสุขุมวิท ชั้น 28 เมธาวี สาวสวยวัย25 ทายาทมหาเศรษฐีหมื่นล้าน เจ้าของบริษัทนำเข้าผลิตภัณฑ์เพื่อสุขภาพ และเครื่องนวดหน้าจากยุโรป เธอเป็นสาวหมวยสวยหน้าใสจนเอาสามารถไปเปรียบกับเด็กสาวๆอายุ15-16ปีได้สบายๆ ประกอบกับบิดามารดาอยู่ในธุรกิจเครื่องสำอางค์จนร่ำรวยมีเงินทองเป็นหมื่นๆล้าน
เมื่อเธอขยับตัวทำอะไรเป็นต้องถูกจิกกัดโดยคู่แข่งธุรกิจและคอลัมนิสต์ซุบซิบที่อิจฉาในความสวยเริ่ดหรูของเธอ
เมธาวีจัดแคมเปญรับปีใหม่โดยจ้างเชอรี่นางแบบสาวลูกครึ่งอเมริกัน-ญี่ปุ่นหุ่นสูงยาวหน้าใสอายุ16กว่าๆมาเป็นนางแบบถ่ายลงในแคตตาล็อกปีใหม่ที่จะถึง โดยมีบริษัทเอเจนซี่ต่างชาติที่มี แพตตี้ สาวไทยหน้าคมหวานผิวพม่านัยน์ตาแขกนมฝรั่งเป็นเออี. คิดคอนเซ็บป์และดูแลการผลิตจนจบกระบวนการ งานล้าช้าเพราะเมธาวีแก้แบบจวบจนวันสุดท้ายของปีที่ต้องถ่ายแก้ไขรูปช็อตสุดท้าย เธอจึงจัดปาร์ตี้เล็กๆเพื่อเฉลิมฉลองเทศกาลวันเข้าปีใหม่กับเหล่าสต๊าฟของเธอที่มีแต่ผู้หญิงกับตุ๊ดหนุ่มๆสองคน กับทีมงานของเอเจนซี่และนางแบบ
“เอ้า พวกเรา ดื่มฉลองปีใหม่2548ที่จะมาถึง ไชโย ไชโย” เมธาวีจิบไวน์เข้าไปสองสามแก้ว ทำเอาหน้าแสนสวยหมวยอินเตอร์ของเธอแดงก่ำ
“เอาละจ้ะ สำหรับสต๊าฟที่น่ารักทุกคน ไปฉลองกันต่อได้แล้ว เมื่อมาทำงานวันแรกของปีหน้า เมจะเตรียมของขวัญปีใหม่ให้ทุกคนมากบ้างน้อยบ้างตามผลงานที่เมได้ประเมินให้ในปีนี้นะจ้ะ ปีหน้าพยายามกันอีกนิดนะ เราจะได้เป็นอันดับหนึ่งในตลาด แล้วเมจะพาไปเที่ยวต่างประเทศด้วยกันทุกคนเลย”
“กรี๊ด.... ขอบคุณค่ะ คุณเม พี่เม” เสียงไชโย เสียงขอบคุณเมธาวีดังเซ็งแซ่ ทำให้ทีมงานของแพตตี้กับเชอรีนางแบบมองมาอย่างอิจฉาที่พนักงานเหล่านี้มีเจ้านายน่ารักแสนดีอย่างนี้
ทุกคนช่วยกันเก็บข้าวของทำความสะอาดจนเรียบร้อย แล้วเข้ามาร่ำลาเมธาวีที่ห้องทำงาน แพตตี้และทีมงานก็ขอตัวกลับก่อน
เมธาวีเข้าห้องน้ำดูความสวยสะอาดของใบหน้า ปลดทุกข์เบาจนสบายตัวก็เก็บของถือกระเป๋ามาตรวจความเรียบร้อย พบกระเป๋าสตางค์ใบเล็กของใครก็ไม่รู้วางอยู่บนโต๊ะ จึงถือออกมาด้วยและปิดประตูด้วยการ์ด เธอเดินมาที่ลิฟต์สำหรับผู้บริหารที่ต้องใช้คีย์การ์ดเสียบเข้าไปถึงจะใช้ได้ซึ่งมีแค่ชั้นละใบเท่านั้น เมธาวีเสียบคีย์การ์ดกดลิฟต์ เมื่อลิฟต์เปิด เธอก็เห็นชายหนุ่มล่ำสันแต่งตัวเหมือนพนักงาน... อ่านทั้งเรื่อง
