วัยรุ่นเป็นวัยที่อยากรู้อยากเห็นอยากทดลอง มองโลกเป็นสีชมพู อนาคตเป็นสิ่งที่เลือนราง แต่เต็มไปด้วยความหวัง ซึ่งแน่ละความหวังนั้นต้องเป็นสิ่งสวยงามและสดใส ซึ่งก็เป็นเช่นเดียวกับ “หนู” ความรักและความหวังของหนู เป็นสีชมพูสวยงาม ในความคิดของหนูนั้นอยากจะหาแฟนสักคนหนึ่ง เหมือนกับเพื่อนที่เขามีแฟนกันหมดแล้ว อยากจะรู้ว่าการที่ถูกสัมผัสจากผู้ชายที่เรารักกันเป็นครั้งแรก มันจะทำให้หัวใจของหนูเป็นอย่างไรบ้าง มันน่าแปลกที่จะต้องมานั่งคิดถึงเรื่องนี้ เพราะหนูยังเรียนอยู่ อายุเพิ่งจะเข้าเลขสองเองค่ะ เริ่มมีความคิดนิดๆ แต่ไม่มากสำหรับเรื่องเซ็กส์ค่ะ จนในที่สุดหนูได้เจอกับผู้ชายคนหนึ่ง เป็นชายในอุดมคติของหนูเลยค่ะ เขาชื่อ “เกียรติ” รูปร่างหน้าตาดี ไม่แพ้ใครเหมือนกันหนูรู้จักเขาเมื่อเราเข้าเรียน ปวส. ปี 1 ค่ะ ขณะนี้เราเรียนอยู่มหาลัยเดียวกัน เราคบกันมาได้ปีกว่าแล้ว เราไม่เคยได้ทำอะไรกันเลยนอกจากเพียงการจับมือถือแขนกันเท่านั้นเอง หนูชอบถามเขาบ่อยๆ ว่า
“ในโลกนี้เกียรติเห็นอะไรเป็นสิ่งสำคัญที่สุดแกชีวิต เงิน ความรัก หรือว่าเกียรติยศ...” เขาตอบมาอย่างหนักแน่นมั่นคงเหลือเกินว่า
“เกียนติยศสิครับ คนเราถ้าไร้เกียรติเสียแล้วก็เท่ากับหมดสิ้นทุกสิ่งทุกอย่าง...”
เป็นคำตอบที่น่านับถือที่สุด จะมีอะไรมั่นคงไปกว่าการได้ฝากกายและใจไว้กับผู้ชายที่ไว้เกียรติ หนูถามไปอีกว่า
“แล้วเงินล่ะคะ สำคัญแค่ไหน และจำเป็นเพียงใดสำหรับเกียรติ...”
“มันจำเป็นสำหรับเลี้ยงดูผู้ใกล้ชิดให้มีความสุขสมควรแก่อัตภาพของเราสิครับ...”
เป็นคำตอบที่น่านับถือมาก หนูถามไปอีกว่า แล้วใครล่ะคะผู้ใกล้ชิด คราวนี้เขามองหน้าหนูอย่างชั่งใจอีกครั้ง ก่อนที่เขาจะตอบว่า
“อันนี้ผมขอไม่ตอบนะ เพราะคิดว่าคุณคงจะรู้แล้ว...”
หนูถามไปอีก คราวนี้ถามตรงๆ เลย แล้วความรู้สึกของเกียรติที่มีต่อหนูล่ะคะ เรียกว่าความรักหรือเปล่า เขาก็ตอบมาแบบแปลกๆ
“เอ๊ะ...เรื่องนี้ไม่รู้เหมือนกัน แต่ก็แปลกนะ ยามที่ผมไม่เห็นหน้าคุณหัวใจของผมทุรนทุรายอยากพบอยากเห็น อยากอยู่ใกล้สารพัด...”
แล้วเขาก็มองหนูทำตาหวานซึ้งอย่างฝันๆ หนูหลบตาเขา ใบหน้าร้อนผ่าว สายเลือดของความเป็นสาวฉีดขึ้นสู่พวงแก้มจนเป็นสีชมพูเรื่อชวนมอง แบบนี้กระมังคะที่เขาเรียกว่าความรัก แต่มีคนเขาว่าความร... อ่านทั้งเรื่อง
