"หน้าที่ของคุณไม่มีอะไรยุ่งยาก" หนุ่มใหญ่บอกกับเลขาฯ สาวสวยที่เขารับเข้ามาทำงานด้วยเสียงสุภาพ "ผมเป็นคนที่ง่าย ๆ น่ะ คุณคอยช่วยรับโทรศัพท์แล้วข้อมูลในเอกสารนี่คุณก็ค่อย ๆ ป้อนเข้าเครื่องคอมพิวเตอร์ก็เป็นงานเลขานุการกลาย ๆ นั่นแหละ" "ค่ะ" วิยะดาตอบเสียงใส "ผมไม่ค่อยจะอยู่ออฟฟิศหรอกเพราะส่วนใหญ่ต้องออกไปติดต่อกับธุรกิจกับลูกค้า บริษัทของเราเป็นบริษัทเล็ก ๆ น่ะ ผมเลยต้องเป็นทั้งผอ.เป็นทั้งผู้จัดการแล้วก็เป็นเซลล์แมนด้วย นี่ก็ดีหน่อยที่มีคุณมาช่วยอีกแรง" วิยะดาเผลอตัวอมยิ้มนิด ๆ แล้วลุกขึ้นจากโซฟารับแขกไปยังโต๊ะทำงานของเธอ เธอยอมรับว่าการได้งานที่นี่นั้นนับว่าเหมาะสมกับเธอมากทีเดียว ที่นี่เป็นโรงงานทำตุ๊กตาเล็ก ๆ ที่เปิดเป็นบริษัทส่งออกควบคู่ไปด้วย บนชั้นลอยที่เป็นห้องทำงานของผู้เป็นเจ้าของ ชั้นล่างเป็นที่ทำงานของช่างทำตุ๊กตาซึ่งส่วนมากก็เป็นเด็กสาวเช่นเดียวกับวิยะดา ตึกสองคูหาแห่งนี้วิยะดามั่นใจว่าเธอคงทำงานที่นี่ได้อย่างราบรื่นแน่ ๆ "อย่าเรียกผมว่าเถ้าแก่หรือผู้จัดการเลยนะ" เขาบอกกับเธอให้เข้าใจ "ฟังแล้วมันยังไง ๆ ก็ไม่รู้สิ เรียกชื่อผมเฉย ๆ ดีกว่า ฟังสบายหูดี" "ค่ะ..คุณเสริมศักดิ์"
เขาไม่ค่อยอยู่ติดออฟฟิศจริง ๆ วัน ๆ นึงออกไปข้างนอกเสียส่วนมาก การงานก็มักใช้การโทรศัพท์มาบอกมากกว่า บนชั้นลอยนี้ บางทีก็เหมือนวิยะดานั่งทำงานอยู่เพียงคนเดียวเท่านั้น พวกคนงานที่ชั้นล่างก็ไม่ขึ้นมายุ่มย่ามบนชั้นลอยนี่ด้วย ถ้ามีก็เป็นน้องสาวของเสริมศักดิ์ที่เห็นหัวหน้าคุมงานอยู่ชั้นล่าง "เรามีกันสองคนพี่น้องน่ะ" เสริมศักดิ์เคยพูดกับเธอถึงเรื่องของเขากับน้องสาว "ที่นี่อยู่กันเพียงสองคนเท่านั้น กินอยู่กับกงสีน่ะพวกคนหัวเก่า ผมกับน้องมันพวกรุ่นใหม่เลยแยกมาทำธุรกิจของตัวเองดีกว่า" ทำงานได้ 2-3 เดือน วิยะดากับน้องสาวของเสริมศักดิ์ก็เข้ากันได้เป็นอย่างดี บางทีเวลามีงานมากเธอก็ค้างคืนที่นี่กับน้องสาวของเขาเลย "เสียดายที่เธอมีแฟนแล้ว" น้องสาวของเขาพูดกับเธอแบบนี้หลายครั้ง "ไม่งั้นฉันจะยุให้เป็นแฟนกับเฮียเขาแล้วล่ะ" "คุณเสริมศักดิ์ไม่มีแฟนบ้างเหรอ" "ก็มีเหมือนกัน" "ถ้าเป็นจริง ๆ น่ะ ก็ต้องเรียกฉันว่าพี่นะสิ" "เรียกเจ๊ต่างหากล่ะ ไม่ใช่เรียกพี่หรอก" เธอกับน้องสาวเขาหัวเราะกันอย่างสนุกสนาน ความสนิทสนมมีมากก็เพราะอายุมีวัยไล่เลี่ยที่ห่างกัน 2-3 ปีเท่านั้น
วิยะดามีแฟนเป็นหนุ่มทำงานหนังสือพิมพ์รายวันแห่งหนึ่ง เธอกับเขารักกันมา 3-4 ปีแล้วโดยที่เขาไม่เคยล่วงเกินเธอเลยแม้แต่น้อย "ผมรอเวลานั้นได้ ถ้าไม่ถึงเวลาผมก็จะไม่ฝืนใจคุณหรอก" "ดาดีใจค่ะที่มีแฟนแบบคุณ" เธอมักจะแทนตัวเองว่า "ดา" เวลาที่พูดกับแฟนหนุ่มของเธอ เสริมศักดิ์ก็ทำให้เธอสบายใจขึ้นในการทำงานกับเขาเพราะเขาไม่ได้แสดง
(เข้าสู่ระบบ และอ่านเรื่องราวเซ็กส์ทั้งหมด)