รุมพี่อ่อนจนอ่อนเพลีย

รุมพี่อ่อนจนอ่อนเพลีย

ผมชื่อโก้ครับ เรื่องนี้เกิดขึ้นสมัยผมอยู่ม.6 ความที่ผมเป็นลูกชายคนเดียวในครอบครัวที่ค่อนข้างรวย

ผมจึงเป็นคน ใช้เงินเก่ง ชอบเที่ยวกลางคืน ขับรถคันโก้ เก็บพวกไก่ตามเธคต่างๆ ไปฟันเป็นประจำ

พ่อแม่ผมเขากลัวผมสอบเอ็นฯ ไม่ติด จึงขอให้ญาติผู้พี่ของผมคนหนึ่งชื่อพี่อ่อน

มาติวหนังสือสอบให้ผม ซึ่งพี่อ่อนนั้นเป็นลูกของลุงผม เรียนเก่งมาก ตอนนั้น

พี่อ่อนเรียนหนังสืออยู่ปีสอง ที่มหาวิทยาลัยมีชื่อเสียงที่สุดที่หนึ่งในประเทศไทย พี่อ่อนเป็นคนสวยน่ารักมาก

รูปร่างดี ผิวพรรณขาวสะอาด เป็นดาวคณะคนหนึ่งของมหาวิทยาลัยเลยทีเดียว พี่อ่อนตั้งใจสอนหนังสือ

ผมจริงจัง แต่ผมขี้เกียจเรียน จะตายไป ได้โอกาสก็ผิดนัดพี่อ่อนหนีไปเที่ยวบ่อยๆ

จนพี่อ่อนขู่ว่าจะไปฟ้องคุณพ่อคุณแม่ให้ตัดเงินค่าขนม และริบรถยนต์ ที่ผมขับถ้าผมยังขืนหนีเที่ยวกลางคืน

อีก ทำให้ผมไม่กล้าหนีเรียนพิเศษกับพี่อ่อนอีก ต้องห่างๆ เพื่อนฝูงที่เที่ยวด้วยกัน

จนพวกมันโทรมาตามซึ่งผมก็บอกไปตามความจริง ว่าต้องอยู่เรียนพิเศษกับพี่อ่อนที่บ้าน

วันหนึ่งพวกเพื่อนของผมยกโขยง กันมาที่บ้านผม ซึ่งวันนั้นเป็นวันที่พี่อ่อนมาสอนหนังสือที่บ้านผมพอดี

ไอ้พวกเพื่อนของผมมันเห็นผู้หญิงสวยๆ อย่างพี่อ่อน แล้วอยู่เฉยได้ที่ไหน

ต่างพากันพูดจาหยอกเย้าสองแง่สองง่ามกับพี่อ่อน ทำให้เธอโกรธมากถึงกับยื่นคำขาดกับผม

"ถ้าโก้ไม่ เลิกคบพวกนั้น พี่จะไปฟ้องคุณอาคุณน้าจริงๆ" "โธ่พี่อ่อนครับ

เพื่อนผมมันก็พูดไปอย่างนั้นเอง" "ไม่รู้ พี่จะฟ้องจริงๆ ด้วย" พี่อ่อนยืนยันหน้าตาจริงจัง

แต่ผมก็ไม่ยอมหรอก ถ้าขืนพวกนั้นรู้เขาคงหัวเราะเยาะผมตาย ดังนั้นพี่อ่อนก็ไปฟ้องคุณพ่อ

คุณแม่ผม ทำให้ผมถูกตัดเงินค่าขนมครึ่งหนึ่ง แถมรถยนต์ที่ขับก็ถูกริบด้วย ทำให้ผมเสียใจมาก

ผมเอาเรื่องนี้ไปบอก พรรคพวก พี่เชิดซึ่งเป็นเพื่อนรุ่นพี่ที่เปรียบเสมือนหัวหน้ากลุ่มกลายๆ

บอกให้ผมเอายาไปมอมให้พี่อ่อนนอนหลับ และถ่ายรูป เปลือยของพี่อ่อนเอาไว้ขู่ทีหลัง

จะได้ไม่กล้าปากโป้งอีก ซึ่งตอนนั้นผมกำลังโกรธพี่อ่อนเป็นอย่างมาก และต้องการจะแก้แค้น พี่อ่อน

จึงทำให้ผมเห็นดีเห็นงามไปด้วย ผมคอยเวลาจนได้จังหวะที่คุณพ่อคุณแม่ของผม

ต้องไปทำธุระที่ต่างประเทศราวๆ อาทิตย์หนึ่ง ประกอบกับช่วงนั้นเป็นช่วงใกล้สงกรานต์

ผมก็เลยทำเป็นใจดีอนุญาตให้พวกคนใช้กลับไปบ้านหมด เมื่อพี่อ่อน มาสอนหนังสือผมตามปกติ

ในบ... อ่านทั้งเรื่อง

คุณต้องเข้าสู่ระบบก่อนถึงจะเขียนข้อคิดเห็นได้

Login และแสดงความคิดเห็น