หนุ่มหน้าตายกับสาวเจ้าเสน่ห์ ตอน 1
ผลงานของคุณ angel evillist
ห้องสมุดวันนี้ มี คนหนาตาเพราะเป็นวันเปิดเทอมวันแรก จึงดูวุ่นวายกว่าปกติ ผมหอบตำราเล่มใหญ่ไปนั่งอยู่ในมุม สงบ ดื่มด่ำกับตัวอักษรเหล่านั้นราวผม ตกอยู่ในห้วงแห่งรัก ผมสามารถ อยู่ในห้องสมุดได้เป็นวันๆ คนทั่วไปมักมองว่าผม น่าเบื่อ ก็คงจะจริงอย่างที่เค้าว่า ผมชอบห้องสมุด มากว่า ร้านเหล้า รักหนังสือมากว่า สุรา และชอบชมธรรมชาติตามลำพังคนเดียว คุณคงไม่แปลกใจ ถ้าผมจะบอกว่าผมเป็นโสดมาจนอายุ 24 แล้วไม่เคย มีสาวคนไหน ทลายกำแพงหัวใจผมได้ และไม่เคยมีใครได้ตัวผม
แต่แล้ววัน ที่ทำให้โลกผมปั่นป่วนก็มาถึง ผมอ่านหนังสือเล่มโต จนจบในส่วนที่ผมต้องใช้ แล้วจึง บิดขี้เกียจ สองสามที การอ่านหนังสือนานๆ ทำให้ผมเมื่อยล้าดวงตา ผมถอดแว่นออก แล้วลุกขึ้นยืน หัน หลังกลับ จนไปชนกับร่างนึง ที่ยืนอยู่ข้างหลังพอดี จนล้มกันไปทั้งคู่
“ว้ายยยยยยยย” “เฮ้ยยยยยยย” พอผมรู้ตัวอีกที ผมก็ทับอยู่บนร่างนุ่มนิ่มของใครบางคน กลิ่นกายหอม อ่อนๆ ติดจมูก ดวงหน้า สวย หวาน ปากบางแต่ได้รูป จมูกโด่ง แต่ตาคมดุ ผมหยิกยาวสยายเต็มพื้น นางฟ้า แท้ๆ หน้าหวานนั้น อยู่ห่างจากผมแค่เซนต์เดียว มันคงต้องใกล้มากเพราะผมสายตาสั้น แต่สามารถมองหน้า เจ้าหล่อนได้อย่างชัดเจน และมือผม มือผมมมมมมมมม อยู่บนบางอย่างที่นุ่มๆๆ เป็นความนุ่มที่ผมไม่เคยได้สัมผัสมาก่อน มือผมกอบกุมอยู่บนหน้าอกอวบนุ่ม ข้างนึงของเธอ โอ้ววววววววว ตายล่ะกุ
“เฮ้ย อีตาบ้า ลุกไปจากตัวชั้นได้แล้ว คนบ้า คนทะลึ่ง”สาวน้อยข้างหน้าผมด่าผมไม่ยั้ง แถมยังเอากระเป๋าในมือ ระดมฟาดผมอีก อ่ะโห เมื่อกี้ ยังน่ารัก เป็นนางฟ้าอยู่เลย ตอนนี้ กลายเป็น จา พนมไปแล้ว สาวน้อยหน้าแดงจัดด้วยความอาย ผมเองก็ลนลานทำตัวไม่ถูกได้แต่ปัดป้องไปเรื่อย มือหนักแท้ๆ คนอ่ะไร ตัวนิดเดียว แรงยังก่ะนักมวย
“โอ้ย คุณ เบาๆซิ ผมไปทำอ่ะไรคุณล่ะ คุณมายืนหลังผมเองน่ะ” ผมสวมแว่นอีกครั้ง พร้อมกับ ลุกขึ้นยืน สาวสวยหน้าผมก็ยืนขึ้นมาเหมือนกัน คราวนี้ผมเห็น เธอเต็มๆ เธอสวมชุดแซค สีชมพูอ่อนเกือบขาว ยาวแค่เข่า รับกับร่างสมส่วน เสื้อคลุมสีขาว ผมยาวหนา หยิกเป็นลอน ดำขลับ ตัดกับผิวขาวๆ ถ้ามีปีกน่ะ ใช่แน่ๆ แต่ตอนนี้เธอยืนหน้าบึ้งเป็น นางมาร ผมทำอ่ะไรผิดละเนี่ยะ
“ก็นายน่ะ ล้มมาบนตัวชั้นทำไมล่ะแถมยัง ยังๆๆ” นางฟ้าพูดได้แค่นั้นแหล่ะแล้วก็อายหน้าแดง เอากระเป๋า ถือฟา... อ่านทั้งเรื่อง
