ผมร้องตะโกนสุดเสียงแล้วผลุดลุกขึ้นนั่งหันมองไปรอบ ๆ “ขอบคุณสวรรค์ที่เป็นแค่ฝัน” ผมพึมพำกับตัวเอง ผมนั่งอยู่ตรงนั้นครู่ใหญ่นึกทบทวนความฝันที่เพิ่งเกิดขึ้นซึ่งก็เป็นความฝันเดียวกับที่เกิดขึ้นซ้ำแล้วซ้ำเล่าในช่วงเกือบสัปดาห์ที่ผ่านมา
ในความฝัน ผมกำลังยืนอยู่บนหน้าผาที่ไหนสักแห่ง มันแห้งและร้อนผาก ผมคิดว่าคงเป็นในทะเลทราย ผมหันมองไปรอบ ๆ แล้วก็เห็นกลุ่มชายฉกรรจ์พยายามจะข่มขืนหญิงสาวคนหนึ่ง ผมเกลียดนักไอ้พวกทำเรื่องชั่ว ๆ แบบนี้ ผมเลยวิ่งเข้าไปชาร์จจนพวกมันกระเด็นไปคนละทิศละทาง จากนั้นผมก็อุ้มเธอขึ้นมาแล้วหันมองไปรอบ ๆ เห็นรถยนต์คันนึง ซึ่งคงจะเป็นของไอ้กลุ่มโจรนั่นแหละ ผมวางเธอลงบนที่นั่งข้างคนขับแล้วตัวผมเองเข้าไปนั่งที่นั่งคนขับ จากนั้นก็เหยียบคันเร่งจนมิด เราบึ่งทะยานไปในทะเลทรายนานนับชั่วโมงจนมาเจอะถนนสายนึงเข้า ถนนสายนี้มันราบเรียบยิ่งกว่าทะเลทรายเสียอีก
ผมถอนหายใจเฮือกใหญ่แล้วค่อยคลายความตึงเครียดลง จากนั้นก็หันไปดูหญิงสาวที่ผมช่วยมาทำให้รู้ว่าเธอยังคงไม่ได้สวมอะไรเลยยกเว้นผ้าพันคอที่ปิดบังใบหน้าเธอเกือบทั้งหมดยกเว้นดวงตา โอ้ พระเจ้า ดวงตาเธอช่างสวยงามอะไรเช่นนี้ เส้นผมเธอดำขลับยาวเลยระดับตาลงมาเล็กน้อย ผมอดใจที่จะมองต่ำลงไปตามเรือนกายเธอไม่ได้
และแล้วสายตาผมก็หยุดชะงักตรงหน้าอกเธอ อูย หน้าอกเธอช่างงดงามเสียนี่กระไร มันเต่งตึงอวบอัดได้รูป มีหัวนมสีชมพูที่แข็งชูชัน สายตาผมเคลื่อนต่ำลงมายังเรือนกายส่วนที่เหลือของเธอจนกระทั่งถึงกลุ่มขนดำขลับนั้น ผมจ้องมองโนนเนื้อเธออยู่ราวหนึ่งหรือสองนาที ทำให้ผมสังเกตเห็นว่ามันกำลังเปียกแฉะ ผมรู้สึกละอายใจเป็นอย่างยิ่ง ถ้าเธอจับได้ว่าผมจ้องมองเธอล่ะก็.... ผมเงยหน้าขึ้นก็สบตาเธอพอดี “หยุดรถสิคะ” เธอพูด
แปลกแฮะ ผมคิด เสียงเธอฟังคุ้น ๆ ยังไงพิกล ผมเลื่อนรถไปจอดที่ข้างถนนแล้วดับเครื่อง
“ขอโทษด้วยครับคุณ ผมอดมองคุณไม่ได้จริง ๆ” ผมเอ่ยขอโทษ
“ไม่เป็นไรค่ะ ขอบคุณที่ช่วยฉันไว้นะคะ” เธอตอบ
“ยินดีเป็นอย่างยิ่งครับ ผมไม่มีทางอยู่เฉย ๆ ให้พวกมันข่มขืนคุณได้หรอกครับ” ผมบอก
“ฉันรู้สึกเป็นหนี้บุญคุณคุณมากเลย อยากจะให้อะไรบางอย่างเป็นการตอบแทนน่ะค่ะ” เธอบอก
“อะไรเหรอครับ” ผมพูดขณะหันไปมองเธอ เธอก้าวลงจากรถและทำไม้ทำมือให้ผมทำตามเธอ ผมลงจากรถและเดินอ้อมรถไปยังด้านที่เธอยืนอยู่ “แล้วไงครับ” ผมถาม
“ถอดเสื้อผ้าออกสิคะ” เธอบอก
“อะไรคร... อ่านทั้งเรื่อง