หนุ่มน้อยชื่อเวชอายุ 19 ปี กำลังเรียนมหาลัย ส่วนประสบการณ์ทางเพศที่ผ่านมาของเวชก็มีแต่การได้ลิ้มลองจากหญิงขายบริการ เพราะไม่มีข้อผูกมัดใดๆให้น่ารำคาญเหมือนการมีแฟน จะกินเหล้าหรือทำอะไรก็ไม่ต้องแคร์ใคร จนเมื่อตอนปิดเทอมประมาณ ปี 1 เวชได้มีโอกาสไปออกค่ายพัฒนาอาสาแถบชนบทของจังหวัดน่าน ออกค่ายกันประมาณ 15 วันและต้องทำงานและกิจกรรมกันตลอด เมื่อสร้างเรือนเรียนและห้องสุขาให้แก่โรงเรียนในหมู่บ้านนั้นเสร็จแล้ว
ในตอนเย็นของวันสุดท้ายชาวบ้านก็จัดงานเลี้ยงให้กับพวกคณะค่ายอาสา พอหัวค่ำ่หลังจากได้มึนนิดหน่อยกับเหล้ายาปลาปิ้งที่พี่ๆชาวบ้านเขานำมาให้แล้ว ก็มีการรำวงกันอย่างสนุกสนาน แรกๆก็อายกันไม่กล้าออกไปรำ แต่พอเห็นวงเริ่มใหญ่ขึ้นและท่าทางสนุกก็เริ่มลุกกันไปรำกันเกือบหมด บ้างก็ไปเป็นคู่ บ้างก็รำเดี่ยวเอาสนุก ส่วนหนุ่มเวชก็ยังคงมองดูเพื่อนๆเขารำกันและจิบเหล้าไปพลางอย่างสบายใจ จนสักพักก็ได้สบตากับผู้หญิงคนนึงซึ่งกำลังยืนปรบมือให้เข้ากับจังหวะดนตรีของรำวง เธอหน้าตาสวยตามแบบฉบับสาวเหนือ ดูเรียบร้อย ที่สำคัญเธอขาวมากๆ เธอคงเห็นว่าเวชนั่งอยู่คนเดียวจึงเดินมาชวนให้ไปรำกับเธอ ด้วยมารยาทและแค่เห็นเธอหนุ่มน้อยก็ชอบเข้าแล้วแต่ก็ไม่กล้าคิดอะไรมาก
เพราะเธอคงอายุมากกว่าเวชพอสมควร ตอนแรกที่เห็นเธอกะอายุราวๆ 35 ปี แต่ตอนรำวงก็มีโอกาสได้แนะนำตัวกัน หล่อนว่าเธอชื่อพี่ไหม เป็นหม้าย อายุ 43 ปี เป็นแม่บ้านกลุ่มสตรีที่หมู่บ้านนี้ พอได้รำวงกับเธอมากๆก็ได้เบียดเธอแบบตั้งใจบ้างไม่ได้ตั้งใจบ้าง ก็พอจะรู้ว่าหุ่นของเธอดีมาก จนประมาณเกือบๆ ครึ่งชั่วโมง หนุ่มสาวต่างวัยก็ได้นั่งคุยกัน และพี่ไหมเป็นคนคุยสนุกที่สำคัญแววตาเธอมีประกายมาก ทำให้ไก่อ่อนอย่างเวชถึงกับอายพูดถูกบ้างผิดบ้าง จนสามทุ่ม พี่เขาก็บอกว่า เวชจ๋า เนี่ยดึกแล้วเพื่อนพี่ที่มาด้วยกันนี่เขากลับกันแล้ว เวชช่วยกลับบ้านเป็นเพื่อนพี่หน่อยสิ พี่เอามอเตอร์ไซค์มา แต่ไม่กล้ากลับคนเดียว
เดี๋ยวเวชก็ค่อยเอามอเตอรไซค์พี่ขี่กลับมาก็ได้ เดี๋ยวพรุ่งนี้พี่มาส่งเวชขึ้นรถบัสกลับแล้วค่อยมาเอารถคืน หนุ่มน้อยเวช็จึงตกลงไปส่งพี่เขาโดยเธอนั่งซ้อนท้าย แต่ระหว่างทางนั้นเจ้าหล่อนเธอกอดเวชแน่นเลย พอถึงบ้านเธอ ไหมก็ชวนเวชเข้าบ้าน และบอกให้ไปอาบน้ำอาบท่าก่อนจะได้สร่างเมา พอผมอาบเสร็จออกมาจากห้องน้ำนี่หนุ่มน้อยถึงกับตะลึงเลยก็พี่ไหม แม่กระดังงาลนไฟ แกอยู่ในช... อ่านทั้งเรื่อง
